Home Team ถือเป็นหนังสูตรแนวกีฬาที่ดูได้เพลินๆ อีกเรื่องหนึ่ง
ตัวเอกคือ ฌอน เพย์ตัน (Kevin James) โค้ชอเมริกันฟุตบอลที่กำลังประสบความสำเร็จแบบสุดๆ
แต่เกิดมีเรื่องอื้อฉาวอันส่งผลกระทบต่อเขา เขาเลยต้องพักงานครับ แล้วก็หลบไปพักใจในเมืองที่ลูก (Tait Blum) และภรรยาเก่า (Jackie Sandler) อาศัยอยู่
แล้วก็พอดีที่ลูกเขาอยู่ในทีมอเมริกันฟุตบอลครับ เขาเลยไปดูแล้วก็พบว่าทีมของลูกนั้นแพ้แล้วแพ้เล่า แพ้จนเป็นที่รู้กันไปทั่ว
จากนั้นก็ตามสูตรครับ ฌอนลงไปช่วยบริหารทีม ทำให้ทีมของเด็กๆ เล่นดีขึ้น จนสามารถฝ่าด่านไปแข่งกับทีมเก่งๆ ได้แบบพลิกความคาดหมาย
ส่วนตอนท้ายจะแข่งชนะหรือไม่ คำตอบอยู่ในหนังครับ
เป็นหนังอีกเรื่องที่ดูได้เรื่อยๆ ครับ คือมันยังไม่ถึงกับสนุกแบบสุดๆ หรือกลมกล่อมแบบเต็มๆ แต่ก็ถือว่าโอเค อย่างน้อยระหว่างดูเราก็พร้อมจะเอาใจช่วยเด็กๆ ให้สู้ตอไปจนถึงฝั่งฝัน
เพียงแต่ความอินอาจจะไม่เยอะ ความเร้าใจอาจจะไม่มากเท่านั้น
หนังแบบนี้มักมาพร้อมแง่คิดสอนใจที่คุ้นเคยครับ ไม่ว่าจะเป็น
+ เวลาต้องทำอะไรสักอย่าง ก็ควรทุ่มเททุ่มใจ ทำให้เต็มที่
+ หากมีอะไรอยากทำ แต่ใจไม่กล้า ก็ควรลองกล้ามันดูสักตั้ง ให้มันรู้กันไป
+ เล่นกีฬา หากห่วงแต่แพ้ชนะ อาจบั่นทอนความสนุกและความสุขระหว่างเล่นได้
+ เมื่อต้องทำงานเป็นทีม ก็ควรทำงาน “เป็นทีม”
+ เจอปัญหาเหนื่อยหนัก ก็พักสักหน่อย หายเหนื่อยแล้วค่อยไปสู้ใหม่
Kevin James ถือว่าเรื่อยๆ กับบทฌอนครับ โดยส่วนตัวผมชอบเวลาเขาเล่นบทหงอๆ แต่น่ารักมากกว่า แต่เรื่องนี้ถือว่าเขาเล่นได้ดีตามมาตรฐานครับ
แอบดีใจที่ได้เจอ Rob Schneider ด้วย แต่บทของเขาดูธรรมดากว่าที่คิด และมีบทน้อยกว่าที่คาด
ส่วน Jackie Sandler ที่เล่นเป็นภรรยาเก่าของฌอนนั้น เธอคือภรรยาในชีวิตจริงของ Adam Sandler ครับ โดยเรื่องนี้ Adam เขาอำนวยการสร้าง แต่ไม่ได้โดดมาเล่น ให้ภรรยามาแทน
อีกคนที่ผมว่าเข้าท่ากว่าที่คิดคือ Taylor Lautner ในบท ทรอย แลมเบิร์ต โค้ชที่ชั่วโมงบินอาจยังไม่มาก เลยทำให้ผลงานคุมทีมยังไม่สวย ยอมรับว่าท่าทางเขาเวลายอมรับว่าตัวเองยังเก่งไม่พอนั้นดูน่าเชื่อ ผมว่าบทแบบนี้เหมาะกับเขามากกว่าบทประเภทที่ต้องไปเก๊กไปเท่ห์ซะอีก
ที่น่าจดจำอีกอย่างคือดนตรีประกอบของ Rupert Gregson-Williams ท่วงทำนองของดนตรีได้อารมณ์หนังแนวแข่งกีฬาแบบนี้ ตอนได้ยินในหนังก็อารมณ์หนึ่ง ครั้นพอตอนดู End Credits เราก็จะได้ยินดนตรีเหล่านั้นอีกหน เป็นการปิดท้ายเรื่องที่ดีครับ ส่งท้ายอารมณ์ให้คนดูได้อย่างพอเหมาะ
ว่าตามใจคิดก็คือหนังอาจไม่ได้สนุกมากมายอะไรครับ ออกมากลางๆ ดูได้เรื่อยๆ ฉากแข่งบอลบางช่วงก็ทำออกมาได้ชวนลุ้นไม่เลว เพียงแต่ยังไม่ถึงขั้นสุด แต่อย่างน้อยก็ยังลงสูตรมาตรฐานครับ (ประมาณว่าฉากแบบไหนต้องมีหรือตัวละครแบบไหนต้องมีในการแข่งนัดสุดท้ายก็จัดมาให้ค่อนข้างครบครับ)
สำหรับผมแล้วหนังสไตล์นี้เรื่องที่เด็ดๆ โดนๆ ต้องยกให้ Remember the Titans เรื่องนั้นดูกี่รอบก็ได้ใจทุกที
สองดาวครับ
(6/10)