Love, Rosie (Christian Ditter / UK, Germany / 2014)
หนังน่ารักดีนะ ดูเพลินๆ สนุกดีเลย ถึงตัวละครต่างๆ มันจะเดี๋ยวเข้าเดี๋ยวออกชีวิตนางเอกง่ายแบบจับวางตั้งใจให้เซอร์ไพรส์ไปหน่อย แล้วมันขาดช่วงบรรยากาศโมเมนต์ความสัมพันธ์เรียลๆ เมจิกๆ ที่ไม่ปั้นให้มันโรแมนติกหรือตลกเกินไปน่ะ แต่ทำไงได้ก็มันปูทางมาเป็นพล็อตฟีลกู๊ดแฟนตาซีขนาดนั้น
ความฝันของตัวละครก็ดูเพ้อๆ แต่ก็รู้สึกว่านางเอกมันก็เป็นตัวแทนผู้หญิงกลุ่มเพ้อนี้ได้ตลกดีเหมือนกัน เหมือนเวลาเราได้ยินเพื่อนผู้หญิงคุยกันใฝ่ฝันผู้ชายดีๆ แต่บางทีหน้าหล่อหุ่นเฟิร์มกลับทำให้ตัดสินใจเหมารวมหรือเป็นข้อยกเว้นไปได้ในพริบตา
***สปอยล์***
ชอบช่วงที่เหมือนพระเอกนางเอกเป็นชู้กันนะ ผู้หญิงที่อยากได้ผู้ชายที่ตัวเองชอบมาครอบครองโดยที่ไม่แคร์ผู้หญิงอีกคน ผู้ชายที่ก็ยังรักผู้หญิงคนเดิมถึงจะมีเมียที่กำลังท้องอยู่แล้วก็ตาม คือพอนึกตามส่วนที่หนังไม่ได้เล่ามันน่าสนใจดีและเป็นฉากที่เราอยากเห็น อย่างเช่น พระเอกนั่งเขียนเมล์หรือจดหมายหานางเอกให้นางเอกมาหาหลังจากที่เมียพระเอกบอกว่าตั้งท้อง มันน่าจะเป็นฉากที่พิเศษดี แต่แน่นอนว่าจะไม่ได้เห็นในหนังเรื่องนี้ ก็เลยได้เห็นแค่ฉากที่นางเอกคิดอะไรโง่ๆอย่างที่จะไปแสดงตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของพระเอกในพิธีแต่งงาน(ซึ่งยังดีที่มันไม่เกิดขึ้น)
แล้วเวลาในหนังผ่านไปเป็นสิบปีกลับไม่ค่อยเห็นพัฒนาการตัวละครสักเท่าไหร่ สัมผัสการเติบโตของตัวละครได้แค่ผิวเผินโดยมีลูกที่กระเตง แหวนที่นิ้วนางซ้าย ทรงผม หรืออะไรต่ออะไร แล้วพระเอกนางเอกนี่เคมีไม่ค่อยจะเข้ากันเลย..แต่ฉากสุดท้ายเรากลับรู้สึกว่าทั้งสองคนเข้าคู่กันอย่างบอกไม่ถูกซะงั้น…
อุปสรรคจะมากมายขนาดไหนสำหรับหนังเรื่องนี้ก็ได้เป็นแค่ก้างขวางทางที่พรหมลิขิตเสกแสร้งแกล้งเล่นใหเผู้คนต่างๆ มาขัดขวางรักแท้เพียงพอให้ได้ลุ้น แล้วมีเหรอที่ตอนจบสาวกแนวนี้จะไม่ฟินจนนั่งครวญกันอยู่ในโรง…
