โกลดี้ แบร์รี่ (Nikki Deloach) คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่มีอาชีพเป็นนักจัดเลี้ยง ที่จู่ๆ เธอก็พบว่าเพื่อนของเธอประสบอุบัติทางรถยนต์ แต่พอสืบไปสืบมามันก็ชักจะมีเงื่อนงำและเป็นไปได้ว่าเพื่อนของเธออาจถูกฆาตกรรม
Curious Caterer: Dying for Chocolate เป็นตอนแรกของหนังชุดนี้ครับ โดยสร้างจากนิยายเล่มที่ 2 ของชุด Goldy Bear Culinary Mystery ที่ประพันธ์โดย Diane Mott Davidson สำหรับตัวหนังจัดว่ามาพร้อมกลิ่นอายแบบ Cozy Mystery ที่มีความจริงจังผสมเข้าไปเยอะหน่อย ว่าง่ายๆ คือโทนดูไม่เบาครับ แอบหนักนิดๆ ดราม่าหน่อยๆ
ในแง่ความสนุกว่าตามจริงก็อาจยังไม่เยอะครับ ช่วงครึ่งเรื่องแรกหนังดูหนักนิดๆ อย่างที่บอก และการตามสืบปมต่างๆ ก็ยังไม่ไหลลื่น การเดินเรื่องค่อนข้างช้า ช่วงครึ่งแรกหนังเลยออกจะเรื่อยๆ ไม่ถึงกับเพลินนัก ต้องรอจนครึ่งหลังน่ะครับที่พอเหล่าตัวละครเริ่มคุ้นเคยกันแล้ว โทนถึงจะค่อยๆ เบาขึ้นและดูเพลินมากขึ้น
Deloach ก็ดูเหมาะกับบทสาวแกร่งนักจัดงานครับ ในขณะที่บทพระเอกอย่างทอม ชัลต์ซ (Andrew W. Walker) ก็ถือว่าโอเคอยู่เหมือนกัน อย่างที่บอกน่ะครับว่าตอนแรกตอนที่ทั้งคู่ยังแข็งใส่กัน อะไรๆ มันอาจจะไม่ลื่นเท่าไร แต่พอเริ่มจะทำงานเข้าขากันโทนก็ดูสบายขึ้น และที่สำคัญคือครึ่งหลังหนังได้พลังเสริมจากตัวละครที่ชื่อเมสัน (Riley Davis) เจ้าหน้าที่ตำรวจสายละอ่อนที่แสนกระตือรือร้นและบางทีก็ดี๊ด๊าจนอดฮาไม่ได้ ถือเป็นชูรสชั้นดีให้กับหนังครับ
อีกตัวละครที่สำคัญไม่น้อย แต่บทอาจไม่เยอะเท่าไรก็คือมาร์ล่า (Jaycie Dotin) รายนี้จริงๆ ก็แอบน่ารักและแอบฮาอยู่ แต่เนื่องจากบทยังไม่เยอะเลยไม่เด่นเท่าไร ก็ได้แต่รอดูครับว่าตอนต่อๆ ไปจะมีบทเด่นขึ้นไหม
อีกสิ่งหนึ่งที่ชอบโลเคชั่นต่างๆ ที่เลือกได้เหมาะดี ที่ชอบสุดหนีไม่พ้นฉากท้ายตอนไคลแม็กซ์ที่โกลดี้ไปจัดงานเลี้ยงให้น่ะครับ คือดูแล้วมันสมเป็นงานเลี้ยงจริงๆ ที่มีการจัดโต๊ะจัดของประดับให้ดูสวยดูดีมีระดับ สมกับที่ตัวเอกของเรื่องมีฝีมือด้านการจัดงาน – ในขณะที่หนังแนวนี้อีกหลายๆ เรื่อง เวล่ามีฉากจัดงานเลี้ยงมักจัดแบบไม่จัดเต็ม ดูแล้วยังไงๆ ก็รู้สึกว่าเป็นฉากที่เซ็ตขึ้นมากกว่าจะเป็นงานจริงๆ น่ะครับ
ประเด็นหนึ่งในหนังที่ผมว่าน่าสนใจดีคือการที่โกลดี้พอสืบเรื่องของเพื่อนไปเรื่อยๆ ก็พบว่าเพื่อนของเธอนั้นมีความลับ มีบางอย่างที่มีแต่เพื่อนอย่างเธอก็ไม่เคยรู้มาก่อน มันเป็นการสื่อให้เราตระหนักน่ะครับว่าทุกคนก็มีมุมลับมุมมืดของตัวเอง แม้แต่กับเพื่อนสนิทมิตรสหายที่เราอาจจะเห็นหน้ากันทุกวันก็ตาม พวกเขาก็อาจมีความลับซ่อนเร้นอยู่ และบางสิ่งที่ซ่อนอยู่นั้นก็อาจทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่รู้จักเพื่อนของเราเลยนะนี่ – อะไรเหล่านี้มันคือธรรมดาอย่างหนึ่งของมนุษย์ที่มีหลากมิติครับ
โดยรวมก็ถือว่าไม่เลวครับ อาจไม่ถึงกับสนุกมากมาย แต่ก็ใช้ได้อยู่
สองดาวกว่าครับ
(6.5/10)