Category: รีวิวหนัง

Recalled – ระลึกหลอน— 9/10 —รู้น้อยสุด จะสนุกสุด หนังน่าติดตามมาก สับขาหลอกจนคนดูหลงแล้วหลงอีกหนังเปรียบเสมือนให้ต่อจิ๊กซอว์ทีละชิ้น พอต่อเสร็จก็พบว่า… เห้ย!ยังไม่ครบยังขาดอีก และไม่ได้เป็นแบบนี้แค่ครั้งเดียว สารภาพเลยว่าเข้าไปดูหนังแบบไม่รู้อะไรเลย ไม่เคยดูตัวอย่าง ไม่เคยอ่านเรื่องย่อ เห็นเพียงโปสเตอร์หรือสแตนด์ตามโรงหนังเท่านั้น และพอหลังจากได้ดูแล้วก็รู้สึกว่า ไม่รู้อะไรอะดีแล้ว Recalled เป็นหนังที่แสดงนำโดยดาราเกาหลีชื่อดังอย่าง ซอเยจี จากซีรีส์สุดฮิต It’s Okay to Not Be Okay ที่น่าจะเป็นตัวเรียกกระแสคนดูได้เป็นอย่างดี ประกบคู่กับ คิมคังอู…

Copshop – ปิดสน. โจรดวลโจร— 5/10 —ท่าดีทีเหลวโปสเตอร์ไม่น่าดู ตัวอย่างโคตรน่าดู หนังจริง…น่าผิดหวัง Copshop เป็นหนังที่ไม่มีความคิดจะดูเลยแม้แต่น้อย ตั้งแต่เห็นโปสเตอร์ แต่พอได้มาดูตัวอย่างแล้วความคิดเปลี่ยนทันที เพราะมันโคตรน่าดู ทั้งจังหวะการตัด คำพูดคำจา บทสนทนา่ อย่างกับหนัง Guy Ritchie ยังไงยังงั้น ลองคิดถึงดาราคิวบู๊อย่าง Gerard Butler กับ Frank Grillo ในหนัง Guy Ritchie ดิมันจะเป็นไง…

Encanto อนิเมชันครอบครัวอบอุ่นหัวใจส่งท้ายปี นับตั้งแต่วอลล์ดิสนีย์ บุกเบิกการสร้างภาพยนตร์อนิเมชันขนาดยาว เพื่อฉายโรงครั้งแรกในเรื่อง Snowwhite and the seven dwarfs จนตอนนี้เดินทางมาถึงเรื่องที่ 60 กันแล้ว ในภาพยนตร์ Encanto บ้านเวทมนตร์คนมหัศจรรย์ ที่จะนำพาคนดูเปิดประตูสู่วัฒนธรรมของอเมริกาใต้เป็นครั้งแรก  เรื่องราวว่าด้วย ครอบครัวมาดริกาล ได้รับพรวิเศษลึกลับเพื่อที่จะสร้างเมืองใหม่หลังจากอพยพหนีมา พรนี้ทำให้คนในตระกูลมาดริกาล มีพลังพิเศษที่แตกต่างกันออกไปเช่น บางคนก็สามารถปรุงอาหารแล้วทำให้คนที่ชิมหายจากการเจ็บป่วยได้ บางคนก็สามารถแปลงร่างเลียนแบบให้เหมือนคนอื่นได้ บางคนก็สามารถยกของหนัก ๆ ได้ หรือแม้กระทั่งได้ยินทุกสิ่งแม้กระทั่งเสียงกระซิบในระยะไกลซึ่งมาถึง มิราเบล เป็นคนเดียวในครอบครัวที่ไม่ได้รับพลังพิเศษอะไรเลย…

Tokyo Revengers— 8/10 —โคตรสนุก! พล็อตเจ๋ง! แอ็คชันเดือด! ซีนเท่เต็มไปหมด!รีวิวในฐานะคนไม่เคยอ่านมังงะและดูอนิเมะ แต่ดูจบแล้วอยากตามต่อ ต้องบอกก่อนว่าเราไม่เคยอ่านมังงะหรือดูอนิเมะของ Tokyo Revenger มาก่อน รู้ว่าไม่นานมานี้มันเป็นกระแสและคนพูดถึงบ่อย บวกกับคนรอบตัวก็พูดถึงคุยกันกรอกหูบ่อยมาก จนทำให้มีความสนใจระดับนึง พอมันทำเป็นหนังบวกกับไม่รู้จะดูหนังอะไรด้วย จึงตัดสินใจตีตั๋วไปดู Tokyo Revenger บอกเล่าเรื่องราวของ ทาเคมิจิ ฮานางากิ หนุ่มขี้แพ้ ที่ใช้ชีวิตแบบไม่มีเป้าหมายไปวัน ๆ อยู่มาวันนึงเขาก็โดนผลักตกรางรถไฟ แต่วินาทีที่เขาจะโดนรถไฟพุ่งเข้าใส่ มันกลับทำให้เขาย้อนอดีตไปเมื่อตอนเขาอยู่มัธยม ซึ่งการย้อนกลับไปในครั้งนี้ทำให้เขามีโอกาสทำให้เขาได้แก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดในอดีต เปลี่ยนโชคชะตาจนอาจช่วยแฟนสาวที่เสียชีวิต…

สารภาพว่าเริ่มรู้สึกใจคอไม่ดีตั้งแต่ตอนดูตัวอย่างครับ คือดูแล้วไม่ค่อยจะแน่ใจเลยว่าหนังจะออกมาเวิร์กไหม แล้วก่อนจะได้ดูหนังจริงๆ ก็ได้ยินสารพัดคำสรรเสริญ (แบบฮวบๆ) ที่มีต่อหนัง ซึ่งโดยส่วนตัวผมถือเป็นเรื่องดีนะครับ เพราะมันทำให้เราลดความคาดหวังที่มีต่อหนังลงไปได้เยอะเลย ครั้นพอได้ดูก็ออกแนวเฉยครับ ช่วงครึ่งแรกของหนังนี่เฉยมาก หนังจะมาน่าสนใจเอาก็ตอนท้ายๆ เมื่อเข้าสู่ไคลแม็กซ์ แต่ที่ว่าน่าสนใจนี่ก็ยังไม่ถือว่ามากพอที่จะทำให้รู้สึกดีต่อหนังขึ้นมาได้ ค่อนข้างเสียดายครับ เพราะจริงๆ หนังมีโครงสร้างครบสูตรสำหรับหนังผจญภัยแนวเยาวชนนะ คือมีตัวเอกฉลาดๆ มีบทสมทบที่มาพร้อมเอกลักษณ์ มีโลกมิติอื่นให้ตัวเอกของเราเข้าไปผจญภัยหรือไม่ก็ไขปริศนา เรียกว่าสามารถเล่าอะไรต่อได้อีกยาวเลย แต่หนังกลับไปไม่ถึงดวงดาว เริ่มจากการแนะนำตัวเอกอย่าง อาร์ทิมิส ฟาวล์ (Ferdia Shaw) ที่ผมว่ายังสามารถเด่นได้มากกว่านี้ ฉายแสงได้มากกว่านี้ และโชว์ความฉลาดโชว์ของได้มากกว่าที่เป็นอยู่ หรือการชักนำเราเข้าสู่โลกของแฟร์รี่ที่มีอะไรให้เล่นหลายอย่างครับ…

หนังโรแมนติกอารมณ์ดีโดยมีบรรยากาศคริสต์มาสเป็นฉากหลัง แบบที่ Netflix ขยันทำออกมาต่อเนื่องหลายปีแล้วครับ (ซึ่งก็ถือว่าเดินตามรอย Hallmark มาอีกทีหนึ่ง) เรื่องของนักเขียนนิยายรักชื่อดังนามว่าโซฟี (Brooke Shields) ที่กำลังเจอปัญหาเรื่องงานขนานใหญ่ เธอเลยตัดสินใจหลีกลี้ความวุ่นวายเดินทางไปยังปราสาทแห่งหนึ่งในสก็อตแลนด์ ซึ่งปราสาทแห่งนี้มีความหมายต่อเธอครับ เธอเลยสนใจจะซื้อ แต่แล้วเธอก็ดันไม่ถูกกับเจ้าของปราสาทคนปัจจุบัน (Cary Elwes) ซะอีก เรื่องวุ่นๆ ปนรักๆ เลยเริ่มต้นขึ้นครับ หนังเดินตามสูตรโรแมนติกวันคริสต์มาสแบบเป๊ะๆ เปิดมาก็แนะนำนางเอก ตามด้วยแนะนำพระเอก แล้วก็ต้องมีเหตุวุ่นวายให้ทั้งสองไม่ชอบหน้ากันในตอนแรก แล้วสักพักใจของทั้งคู่ก็จะเริ่มสะกิดกันครับ จนอะไรๆ ทำท่าว่าจะไปได้สวย แต่พอถึงตอนค่อนๆ เรื่องมันก็จะมีเหตุให้ทั้งคู่ทะเลาะกันอีก…

ใครที่ตามอ่านผมมาจะทราบดีว่าผมนั้นโปรดปรานหนังคริสต์มาสมากเพียงไหน และมักจะบอกอยู่เป็นระยะว่าหนังคริสต์มาสที่เนื้อหาดีๆ ดูแล้วสนุกและอบอุ่นนั้นหาดูได้ยากขึ้นเรื่อยๆ (จริงๆ คือไม่เจอมาหลายปีแล้ว) แต่ตอนนี้ผมเจอแล้วครับ หนังคริสต์มาสครบรสที่มีทั้งความสนุก เนื้อหาชวนให้ย้อนไปถึงสมัยเด็กๆ และที่สำคัญที่สุดคือมาพร้อม “หัวใจแห่งวันคริสต์มาส” เรื่องว่าด้วย เจค ดอยล์ (Neil Patrick Harris) คุณพ่อที่เล่าเรื่องราวตอนเขายังเด็กให้ลูกสาว (Sophia Reid-Gantzert) ฟัง เขาเล่าถึงคริสต์มาสครั้งหนึ่งเมื่อตอนปลายยุค 80 ที่ยุคนั้นเครื่องเกมนินเทนโด (หรือที่ในบ้านเรารู้จักกันในชื่อ “เครื่องแฟมิลี่”) เป็นสุดยอดของขวัญที่เด็กทุกคนอยากได้ แล้วเรื่องวุ่นๆ สารพัดก็เกิดอันเนื่องมาจากความอยากได้เครื่องเกมที่ว่านี้ล่ะครับ หนังโดนใจผมครับ อย่างแรกเลยคือหนังพูดถึงเหตุการณ์ที่ทำให้นึกถึงสมัยเด็ก ผมเชื่อว่าคนยุคผมทุกคนต่างก็เคยผ่านความรู้สึกยากได้เครื่องแฟมิลี่กันมานักต่อนักแล้ว…

ผมไม่มีโอกาสดู Interstellar ในโรง เพิ่งได้ดูวันนี้ครับ ดูจบหนึ่งรอบ ก่อนจะเปิดดูซ้ำอีกหนึ่งรอบเมื่อเวลาผ่านไปประมาณ 2 ชั่วโมง (หลังจากดูรอบแรกจบ) ผมกำลังจะบอกว่ารอบแรกที่ดูจบ ผมชอบระดับสามดาว แต่พอดูซ้ำ ดาวมันงอกขึ้นมาเฉยเลย หากพูดในฐานะผลงานของ Christopher Nolan นี่ไม่ใช่งานชิ้นที่ผมโปรดที่สุด ผมยังโปรด The Dark Knight และ Inception มากกว่าอยู่ครับ และผมเชื่อว่าหลายคนอาจเฉยกับหนังเรื่องนี้ เพราะมันไม่ค่อยตื่นเต้นเร้าใจ การเดินเรื่องก็เป็นแบบกินลมชมดาว ก้าวไปเรื่อยๆ เล่าแบบนิ่มๆ อารมณ์ประมาณเรานั่งดูอาจารย์สอนเลคเชอร์วิชาวิทยาศาสตร์ผสมปรัชญาเป็นเวลา…

Wesley Snipes รับบท มาร์คัส โจนส์ เจ้าหน้าที่หน่วยพิเศษระดับพระกาฬที่ได้รับมอบหมายให้แทรกซึมไปอยู่ข้างกายพ่อค้าอาวุธ เพื่อจะได้วางแผนจับมันทั้งขบวนการ แต่แล้วเขากลับต้องเจอกับการหักหลัง เมื่อมีคนทรยศหมายจะครอบครองเงินเสียเอง เขาเลยต้องแก้เกมและหาทางเอาชีวิตรอดไปให้ได้ หนังบู๊ในแบบ Snipes ที่ผ่านพ้นยุครุ่งเรืองไปแล้วน่ะครับ มีความเป็นเกรดบีพอสมควร เดินเรื่องแบบเรื่อยๆ และเนื้อเรื่องก็พอจะเดาทางได้ แต่จริงๆ หากไม่คิดมากหนังก็พอจะดูได้อยู่ครับ อย่างน้อย Snipes ก็ทำหน้าที่ได้ดี แล้วยังได้เจอ Ernie Hudson, Gary Daniels กับ Robert Davi มาร่วมจอด้วย…

หนึ่งในผลงานยุคแรกๆ ของ Tom Hanks ที่สมัยนั้นเขายังเป็นดาราที่เน้นแสดงหนังแนวตลกอยู่ครับ กับบท ริชาร์ด ครูสอนไวโอลินที่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นสายลับ เขาเลยโดนจับตาและตามล่าจนเกิดเรื่องวุ่นๆ ตามมาอีกเพียบ หนังมาในแนว “คนไม่รู้ผู้น่ารัก” ครับ ประมาณว่าตัวเอกเป็นคนธรรมดา แล้วถูกเข้าใจผิดไปใหญ่โต ทั้งที่ตัวเอกก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเขาเลย จากนั้นก็ต้องมาหนีตายและหาทางแก้ปัญหา โดยตัวหนังนั้นรีเมคมาจากหนังฝรั่งเศสเรื่อง Le grand blond avec une chaussure noire (1972) ที่ว่ากันว่าสนุกกว่าฉบับใหม่นี่เยอะพอสมควร สำหรับเรื่องนี้ว่ากันตรงๆ คือหนังไม่มีอะไรมากครับ ความฮาไม่ได้เยอะอะไร Hanks ก็ดูซื่อๆ อยู่ แต่คาแรคเตอร์ของเขาจะออกแนวกวนๆ ไม่ค่อยน่ารักเท่าไร ระหว่างดูก็อดคิดถึง The…