Category: รีวิวหนัง

รีวิวแบบไม่ยาวนักนะครับสำหรับซีรี่ส์เพราะมีหลายเรื่องให้พูดถึง และสำหรับซีรี่ส์บางเรื่องไม่ต้องร่ายยาวเพราะของเขามีดี ดูแล้วสนุกแน่นอน และ MacGyver ก็คือหนึ่งในซีรี่ส์ประเภทนั้นครับ สนุกจริงครับ ปีแรกสนุกระดับเรื่อยๆ ปีสองมันส์ขึ้น ส่วนปีสามก็มันส์มาก ดูเพลินจริงๆ ครับ สนุกทุกตอน กับการผจญภัยของแองกัส แม็คไกเวอร์ (Richard Dean Anderson แสดงได้อย่างเทพ) ปีนี้แทบทุกตอนออกมาลื่นไหล น่าติดตาม จนแทบจะเรียกว่าเป็นปีที่พีคมากๆ ครับ โจทย์ที่พี่แม็คของเราต้องแก้ก็มีอะไรให้ลุ้นตลอด ที่ผมชอบอีกอย่างคือโลเกชั่นครับ หลากหลายมาก จะเรือ จะตึก จะในป่า ทำให้แต่ละตอนไม่น่าเบื่อครับ และบางตอนก็ทำออกมาสร้างสรรค์มากๆ เช่นตอนที่พี่แม็คต้องเข้าป่าไปกู้เรือลำหนึ่ง ซึ่งบนเรือนั้นเขาไม่เจอใครครับ…

ออกตัวก่อนเลยครับว่าผมชอบหนัง Lethal Weapon มาก เอามาดู 4 ภาคต่อกันบ่อยที่สุดในบรรดาหนังแอ็กชันทั้งหลาย ดูจนรู้สึกประหนึ่งว่าริกก์ส, เมอร์ทัฟ และสารพัดตัวละครในเรื่องเป็นเพื่อนที่คุ้นเคยกันไปแล้วน่ะครับ 555 ดังนั้นพอได้ข่าวว่าจะมีการรีเมคเป็นซีรี่ส์ ผมเองก็เกิดอาการเสียววาบขึ้นมา เพราะที่ผ่านมาซีรี่ส์รีเมคหรือรีบูทนั้นมีเพียงไม่กี่เรื่องที่จะเข้าเป้า และล่าสุดซีรี่ส์อย่าง Rush Hour หรือ MacGyver ก็ทำให้ความกลัวที่ว่าเพิ่มปริมาณหนักขึ้นไปอีก แต่ครั้นพอได้ดู ก็บอกได้เลยครับว่าผมชอบ Lethal Weapon ฉบับซีรี่ส์มากกว่าที่คิด จนผมยินดียกให้เป็น “หนึ่งในซีรี่ส์รีบูทที่ทำได้เข้าเป้า” ไปเรียบร้อย เพราะมันสนุก ดูเพลิน…

Gotham ปีแรกสุดสำหรับผมแล้วถือว่าดูดี แต่อาจจะดูเครียดและหนักจนไม่รู้สึกเพลินเท่าที่ควร อีกอย่างคือมันไม่ได้ให้อารมณ์ว่าเรากำลังดูเรื่องราวเกี่ยวกับโลกของแบทแมน แต่มันจะออกแนวซีรี่ส์เจ้าพ่อมากกว่า (ที่สำคัญคือผมว่าตัวเอกของปีน่าจะเป็นเพนกวินมากกว่าน่ะครับ เด่นกว่ากอร์ดอนซะอีก) ครั้นพอมาปี 2 ก็เหมือนทีมงานจะรู้ในจุดนี้ครับ เลยตั้งลำใหม่ ปรับโทนให้มีความเป็นแฟนตาซีและได้อารมณ์คอมมิคมากขึ้น ดูแล้วรู้สึก “ต่อติด” กับความเป็นโลกของแบทแมน ผมเลยชอบปี 2 มากขึ้น จำได้ว่าติดและดูเพลินแบบยาวๆ เลยทีเดียว สำหรับปี 3 นี่จริงๆ ก็ดูแบบยาวๆ เหมือนกันครับ และอารมณ์ของมันก็มาแนวเดียวกับภาค 2 เราจะได้เห็นสารพัดตัวร้ายในแบทแมนโผล่ออกมาสร้างความปั่นป่วนให้มหานครก็อตแธม แต่ขณะเดียวกันก็รู้สึกคล้ายๆ กับตอนดู…

นี่ถือเป็นรีวิวที่ผมเขียน ณ เว็บแห่งนี้แบบเป็นเรื่องเป็นราวเป็นครั้งแรกครับ เพราะก่อนหน้านี้ก็ล้วนแต่เป็นบทความที่ย้ายมาจากบล็อก หรือไม่ก็จากเพจทั้งนั้น (และต้องบอกก่อนว่าบทความจะมีสปอยล์เรื่องราวของซีรี่ส์เป็นระยะๆ ครับ – ไม่อยากรู้ ไม่ควรอ่านครับ อ่านแค่ตรงนี้พอว่า “ซีรี่ส์นี้สนุก อบอุ่น คุ้มค่าแก่การรับชมครับ”) และผมก็เพิ่งดู Gilmore Girls ปี 7 จบเมื่อกี้นี้เองครับ อยากบอกว่าผมรักซีรี่ส์ชุดนี้มากๆ จุดเด่นสำคัญเลยคือความน่ารักของตัวละคร และความอบอุ่นกินใจที่ถือว่าลงตัวกลมกล่อมมากๆ แม้จะมีบางช่วงบางตอนที่เรื่องมันอาจจะเป๋ๆ ไปบ้าง แต่หากว่ากันโดยรวมแล้ว นี่คือซีรี่ส์ชีวิตผสมโรแมนติกและเรื่องเกี่ยวกับครอบครัวไว้ได้อย่างยอดเยี่ยมจริงๆ มันมีเหตุผลครับที่ผมเลือกดูปี 7 ให้จบในวันนี้ (18 กุมภาพันธ์ 2561)…

เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา บอกเลยแล้วกันครับว่าถ้าใครชอบปีแรก ต้องตามดูต่อปี 2 โดยพลัน ไม่ต้องรออ่านอะไรแล้ว ส่วนใครไม่เคยดูมาก่อนก็ขอให้ลองทำเช็คลิสต์กับตัวเองก่อนครับ ว่าท่านนั้นชอบหนังลึกลับ+สยอง+ไซไฟที่มาพร้อมอารมณ์ Retro หรือเปล่า? หากคำตอบของท่านคือ “ใช่” แล้วล่ะก็ ไม่ต้องรออะไรอีกเหมือนกันครับ ลองจัดปี 1 มาดู แล้วต่อปีสองได้เลย ผมเชื่อว่าท่านจะได้รับความสนุกสนาน และติดใจใน Stranger Things แบบที่ผมและแฟนซีรี่ส์ชุดนี้เป็นกัน (และอดใจรอดูปี 3 ไม่ไหวแล้วครับเนี่ย บอกตรงๆ เลย ^_^) แต่บอกก่อนครับว่าต้องเคลียร์เวลาดีๆ นะ จัดตารางเวลาให้เหมาะๆ…

Way Down หยุดโลกปล้น มาถึงอีกหนึ่งโปรแกรมหนังใหม่ที่เป็นตัวเลือกที่น่าสนใจไม่เบาในสัปดาห์นี้ นี่คือหนังโจรกรรมที่มาพร้อมกับคอนเซ็ปต์คลูๆ สัญชาติสเปน ที่พูดภาษาอังกฤษสลับกับภาษาสเปนใน “Way Down” (หยุดโลกปล้น) กิมมิกเจ๋งๆ ของหนังด้วยการผูกโยงภารกิจปล้นสมบัติล้ำค่าด้วยแผนที่แยบยล โดยใช้สถานการณ์ศึกชิงชัยมหกรรมฟุตบอลโลกนัดสำคัญของชาติเข้ามาเป็นเครื่องบินบังหน้า ฟังดูแล้ว…มันช่างดูมีกึ๋นในการผนวกเรื่องกันเสียจริงๆ Way Down พาผู้ชมไปโฟกัสที่ธนาคารแห่งชาติสเปน ขึ้นชื่อว่าเป็นธนาคารที่มีระบบรักษาความปลอดภัยขั้นสูงสุดจนไม่มีโจรหน้าไหนกล้าปล้น หนึ่งในสาเหตุก็เพราะมันไม่มีพิมพ์เขียว ไม่มีข้อมูล และไม่มีคนที่ยังมีชีวิตอยู่คนไหนรู้จักกลไกการทำงานของตู้เซฟที่ถูกสร้างขึ้นเมื่อหลายร้อยปีที่แล้ว ปริศนาที่เหมือนจะไม่มีคำตอบนี้ดึงดูดความสนใจของทอม หนุ่มอัจฉริยะที่ต้องการเอาชนะเซฟโบราณที่ซ่อนอยู่ที่ชั้นใต้ดินของธนาคารกลางสเปน เมื่อทอมโดนทาบทามจากเซียนงานศิลปะ วอลเทอร์ ให้มาร่วมทีมชิงสมบัติโบราณที่จะถูกเก็บไว้ในธนาคารเพียงแค่สิบวัน ทอมและทีมต้องวางแผนจารกรรมพร้อมเอาตัวรอดออกจากธนาคารที่ได้ชื่อว่าไม่มีวันถูกปล้น ภายใต้ระยะเวลา 105 นาทีของการแข่งขันฟุตบอลโลกนัดชิงชนะเลิศระหว่างสเปนและฮอลแลนด์ที่ทุกคนจดจ่อกับการแข่งขันจนอาจเปิดช่องให้พวกเขาได้ทำการจารกรรมที่เป็นไปไม่ได้นี้ บอกตรงๆ หนังอย่าง…

โกงพลิกเกม Game Changer จะว่าไป…วงการหนังไทยที่ผ่านไปหลายปีก็ยังเนื่องแน่นไปด้วยเนื้อหาของหนังตลกเสียส่วนใหญ่ ปะปนด้วยหนังผีเข้ามาเป็นตัวชูโรงหลัก เพราะเป็นปัจจัยตามที่ตลาดคนดูหนังต้องการ จึงส่งผลทำให้หนังไทยแนวๆ อื่นแทบจะหาดูไม่ค่อยได้เลย นายทุนก็ไม่กล้าจะลงทุนเพราะกลัวเจ๊ง แต่วันนี้เราได้กลับมาดูหนังไทยที่เคยมีสไตล์เท่ๆ เมื่อเกือบ 20 ปีก่อน ทั้งบู๊ ทั้งระทึก ไล่ล่าฉบับแก๊งสเตอร์ เรากำลังพูดถึง “โกงพลิกเกม Game Changer” หนังเรื่องล่าสุดจากค่ายไฟว์สตาร์ โกงพลิกเกม Game Changer เป็นหนังสไตล์แอคชั่นระทึกขวัญ ที่โฟกัสเรื่องราวของกลุ่มอันธพาลเพื่องพ้องในเมืองที่เต็มไปด้วยอาชญากรรมและกลุ่มแก๊งครองอิทธิพลไปทั่วเมือง พวกเขาทั้ง 4 คนเป็นหนึ่งในสมาชิกที่ทำงานให้กับบอส ที่คอยควบคุมแก๊งต่างๆ ในพื้นที่ให้อยู่ในความสงบ และทุกแก๊งจะต้องส่งส่วยให้เป็นประจำ…

Sinkhole ฝ่าวิกฤตหลุมระทึก และนี่คือหนังที่ทำรายได้แบบถล่มทลายมาแล้วในเกาหลีใต้ มาช่วยพลิกฟื้นสถานการณ์วงการหนังหลังจากวิกฤตโควิด-19 ค่อยๆ คลี่คลาย กับสูตรสำเร็จความเป็นหนังบ็อกซ์บัสเตอร์แบบเกาหลีๆ นี่ก็คือ “Sinkhole” (ฝ่าวิกฤตหลุมระทึก) หนังหายนะที่มาพร้อมกับอารมณ์ขันที่ถูกจับนำมาใส่ในเหตุการณ์ไม่น่าจะขำขันออก อีกทั้งยังได้ทีมนักแสดงระดับตัวท็อปๆ ของชาติมาการันตีความเบ๊อะบ๊ะได้ถึงกึ๋น Sinkhole ฝ่าวิกฤตหลุมระทึก เล่าเรื่องราวของ พัคดงวอน หัวหน้าครอบครัวที่ใฝ่ฝันอยากจะมีบ้านเป็นของตัวเองในสักวัน เขาถึงได้ทุ่มเงินเก็บและเก็บกู้ที่สั่งสมเอาไว้ถึง 11 ปี ซื้อคอนโดมิเนียมเพิ่งสร้างเสร็จหมาดๆ ด้วยเงินก้อนนี้ เพื่อได้อยู่กับลูกเมีย แต่ปรากฏว่าเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้น เมื่อคอนโดฯ ทั้งหลังได้ถูกธรณีสูบลงไปต่อหน้าต่อตา ไถลลงไปในหลุมยุบกลางเมือง ลึกลงไปหลายร้อยเมตร และไม่ใช่แค่เขาที่ติดอยู่ในซากอาคารคาหลุมยุบ พวกเขาจึงต้องหาวิธีขึ้นไปให้ได้ หนังเป็นผลงานใหม่ของผู้กำกับ “คิมจีฮุน” ที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าพ่อหนังหายนะ…

ข้อดีประการสำคัญของการดูฉบับรีเมคนี่ก็คือ มันทำให้ผมรู้สึกชอบภาคต้นฉบับมากยิ่งกว่าเก่า จริงๆ แต่เดิมผมก็ชอบภาคต้นฉบับอยู่แล้วน่ะนะครับ จำได้ว่าดูรอบแรกทาง ITV สมัยที่เขายังมีหนังฉายตอนดึกของคืนวันอาทิตย์ ตัวหนังมีกลิ่นอายสไตล์ยุค 90 ที่สยองแบบกินบรรยากาศ ตอนแรกอะไรๆ จะดูปกติธรรมดา แต่สักพักก็จะเริ่มมีเรื่องมาให้ขนลุกแบบค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป ค่อยๆ ไต่ระดับความสะพรึงไปทีละขั้นๆ ซึ่งมันอาจจะไม่ได้สุดยอดน่ะนะครับ แต่ก็ถือว่าทำออกมาน่าติดตามและเป็นหนังที่ดัดแปลงจากงานของ Stephen King ได้ดีอีกเรื่องหนึ่ง มาในฉบับนี้ ผมรู้สึกว่าหนังพยายามทำบรรยากาศให้มันอึมครึมมืดทึมตั้งแต่ต้น ไม่ว่าจะมืดด้วยภาพ มืดด้วยบรรยากาศ มืดด้วยปมของตัวละคร (ที่แต่ละคนจะมีแผลในใจไม่มากก็น้อย) คืออารมณ์มันดูหม่นตลอดไปจนจบ ซึ่งสำหรับบางคนก็อาจจะชอบสไตล์นี้น่ะนะครับ แต่สำหรับผมแล้วมันทำให้รู้สึกว่าหนังมีโทนเดียว คือ…

ยอมรับว่าผมไม่คุ้นกับซีรี่ส์ชุดนี้เลยครับ แม้จะเห็นมีฉายทาง Mono29 ก็เถอะ แต่มันไม่แนวจริงๆ สงสัยเลยวัยเลยมั้ง (555) เคยพยายามดูเอาขำ มันก็พอขำครับ แต่ก็ไม่ได้ติดหรืออยากติดตามอะไร นั่นคงเป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงเฉยๆ กับฉบับหนังใหญ่ ที่ก็ดูท่าว่าจะกลายเป็นหนังในซีรี่ส์ LEGO ที่ทำเงินไม่เข้าเป้าเท่าไร ได้ในอเมริกาไป $50 กว่าล้าน โดยหากรวมทั่วโลกก็ประมาณ $100 ล้าน แต่หากดูจากทุน $70 ล้าน ก็ถือว่ายังไม่กำไร เรื่องนี้ก็ออกแนวขบวนการห้าสีครับ เป็นเหล่านินจาสีต่างๆ ที่ต้องคอยรับมือกับวายร้ายการ์มาดอนที่จ้องจะทำลายเมืองไม่เว้นวัน แต่เหล่านินจาโกก็สามารถรับมือพวกของการ์มาดอนได้เสมอๆ การผจญภัยบนจอใหญ่ของพวกเขาก็คล้ายกันครับ…