[รีวิว] EVEN IF THIS LOVE DISAPPEARS TONIGHT – คืนฝันก่อนฉันลืมเธอ
— 8.6/10 —
หนังรักโรแมนติกสุดดราม่าที่ให้อะไรมากกว่าความรัก
กลมกล่อม น่ารัก อบอุ่น ซาบซึ้ง น้ำตาซึม
เป็นหนังที่ทั้งเศร้าและสุข บาลานซ์ได้ลงตัวจริง ๆ
Even If This Love Disappears Tonight – คืนฝันก่อนฉันลืมเธอ เป็นผลงานการกำกับของ Takahiro Miki ที่เคยฝากผลงานที่เราชื่นชอบเอาไว้มากมาย ทั้ง Tomorrow I Will Date With Yesterday You, Kids on the Slope เลยทำให้ตัดสินใจอยากดูเรื่องนี้แบบสุด ๆ
ตัวหนังบอกเล่าเรื่องราวของ ฮิโนะ มาโอริ หญิงสาวที่ประสบอุบัติเหตุจนทำให้ “สูญเสียความทรงจำข้างหน้า” นั่นคือเธอจะจำเรื่องราวก่อนเกิดอุบัติเหตุได้ทุกอย่าง แต่เธอจะจำความทรงจำหลังจากนั้นไม่ได้เพราะทุกครั้งที่เธอหลับ ตื่นขึ้นมาความทรงจำของเมื่อวานจะหายไป ทำให้ทุกวันเธอต้องอ่านไดอารี่ที่เธอจดบันทึกเรื่องราววันเมื่อวานเอาไว้ มีเพียงพ่อแม่และอิซึมิ วาตายะ เพื่อนของเธอเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ แต่แล้ววันหนึ่ง คามิยะ โทรุ ก็มาขอเธอเป็นแฟน และเธอก็ดันตอบรับคำขอนั้น โดยที่โทรุไม่รู้เลยว่าเธอจำเขาได้จากตัวอักษรในไดอารี่เท่านั้น แล้วความรักครั้งนี้ของทั้งคู่จะลงเอยเช่นไร…หรือมันจะหายไปจากความทรงจำ
ต้องบอกก่อนเลยว่า หากใครยังไม่ได้ดู ไม่ควรไปดูตัวอย่างหนังเรื่องนี้อย่างยิ่ง เพราะมันสปอยล์หนักมาก เป็นการสปอยล์ที่เป็นจุดสำคัญของหนังมาก ๆ จุดนึงเลยทีเดียว เอาจริง ๆ ก็ไม่ควรรู้อะไรก่อนดูเลยด้วยซ้ำ
หนังรักที่มีเงื่อนไข ไม่ใช่ความแปลกแหวกแนวอะไรสำหรับแนวนี้ และการสร้างเงื่อนไขเรื่องความทรงจำกับความรักก็ไม่แปลกเช่นกัน เราเห็นกันมามากแล้ว หากอ่านแต่เรื่องย่อหลายคนอาจจะนึกถึงหนังอย่าง 50 First Dates ที่นางเอกสูญเสียความทรงจำทุกวัน พระเอกจึงต้องจีบเธอด้วยมุกใหม่ ๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อให้เธอมาตกหลุมรักเค้าอีกครั้ง แต่นั่นมันเป็นแนวรอมคอม แต่เรื่องนี้คือหนังโรแมนติกดราม่าเรียกน้ำตา
หนังปูเรื่องราวได้อย่างง่ายดายไม่ซับซ้อน และไม่ได้ไปเน้นความสำคัญของเหตุที่เกิดกับนางเอกแต่อย่างใด เพราะมันไม่ใช่ใจความหลักที่หนังอยากจะสื่อ หนังตัดสินใจเข้าเรื่องราวอย่างรวดเร็ว โดยใช้จังหวะที่พอเหมาะพอดี หนังจะดำเนินไปด้วยความสุขตัดสลับกับความเศร้า เป็นระยะ ๆ ผ่านเหตุการณ์ที่นางเอกเจอในแต่ละช่วง คือแบ่งอารมณ์ให้คนดูได้รู้สึกแบบพอเหมาะพอเจาะมาก ๆ และมาขยี้ให้น้ำตาซึมในช่วงท้ายได้ดีเลยทีเดียว ไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟาย แต่มันมาแบบพอเหมาะพอเจาะขยี้ได้ลงตัวจริง ๆ
ตลอดทั้งเรื่องหนังจะทิ้งประเด็นหลายอย่างไว้ในใจเราเสมอ ทั้งเรื่องราวความสำคัญของความทรงจำ ความรักของหนุ่มสาว ความสัมพันธ์ของเพื่อน ครอบครัว ความฝัน แถมยังมีความเป็น coming-of-age อีกด้วย มันมาพร้อมบทพูดที่ให้ข้อคิดกับทุกเรื่องเสมอ คือคนดูสามารถสัมผัสและเข้าถึงเรื่องราวเหล่านั้นได้ง่าย ๆ และไม่ไกลตัวเลย
บทสรุปที่ไม่ได้ซับซ้อน แต่ซึ้งกินใจและงดงามไม่ใช่เล่น ประเด็นหลักที่ทำให้เราตระหนักและตกตะกอนได้แน่ ๆ เรื่องนึงจากหนังเรื่องนี้ คือหนังพยายามบอกเราว่าความรักมันเป็นเรื่องของความรู้สึก ที่มีความทรงจำเป็นส่วนประกอบ ถึงแม้เราจะจำไม่ได้ แต่แน่นอนว่าความรู้สึกจะตอบเรื่องราวเหล่านั้นให้คุณเอง
เราใช้คำนี้กับหนังญี่ปุ่นบ่อยมาก คือเป็นหนังที่ดูได้ “เรื่อย ๆ” และเรื่องนี้มันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ มันมีความเรื่อย ๆ อยู่ตลอดทั้งเรื่อง เพียงแต่มันเป็นความเรื่อย ๆ ที่มันกลมกล่อม ลงตัว ส่งผลในด้านอารมณ์และความรู้สึกหลายอย่างเลยทีเดียว
ถึงแม้หนังเรื่องนี้อาจจะไม่ได้ถ่ายทอดทัศนียภาพความงดงามของบรรยากาศบ้านเมืองรอบ ๆ ตัวละครเท่าไหร่ คือมันไม่ค่อยมี Long shot หรือภาพกว้าง ๆ ให้เราได้เห็นสักเท่าไหร่ แต่จะเน้นไปที่ตัวละครเสียมากกว่านั้น ทั้งนี้ทั้งนั้นมันก็ยังสามารถเกรดสีแต่ละฉากมาได้อย่างงดงาม
ที่ไม่ชมไม่ได้คือนักแสดงแต่ละคนแคสมาดีมาก ดีทั้งหน้าตาและงานแสดง ทั้ง ฟุคุโมโตะ ริโกะ ที่มารับบท ฮิโนะ มาโอริ ที่โคตรจะน่ารักกกกกกกกกก แต่ละซีนคือน่ารักไม่ไหวววววเลยยย แสดงได้น่ารักน่าเอ็นดูสุด ๆ แล้วพอมาซีนดราม่า ก็เล่นเอาสะน่าสงสารและน่าเห็นใจ ส่วนพระเอกอย่าง คามิยะ โทรุ ที่รับบทโดย มิจิเอดะ ชุนสุเกะ ก็หล่อตั้งแต่แว้บแรกของหนังที่โผล่มาเลย คาแรคเตอร์แบบแสนดี๊แสนดี แสดงได้ดูเป็นผู้ชายแสนดีในอุดมคติสุด ๆ คือพระ-นางสองคนเวลาเข้าฉากกันเคมีก็ดีมาก ๆ ราวกับเป็นแฟนกันจริง ๆ ยังไงยังงั้น ส่วนเพื่อนสนิทนางเอกอย่าง อิซึมิ วาตายะ ที่รับบทโดย ฟุรุกาวะ โคโตเนะ ก็เป็นตัวเติมเต็มเรื่องราวที่ขาดไม่ได้ ที่บางซีนก็น่ารักจนเกือบเผลอใจจากนางเอกไป และซีนดราม่าหนัก ๆ ก็ทำให้เชื่อได้สนิทใจจริง ๆ
และที่ขาดไม่ได้ก็คือเพลงประกอบในเรื่องนี้ที่โคตรไพเราะ โดยเฉพาะเพลงที่ขึ้นตอน End-Credit (ตัวอักษรเหล่าชื่อทีมงานและนักแสดงขึ้นสีขาวบนฉากหลังสีดำ)
สรุปแล้ว Even If This Love Dissappears Tonight – คืนฝันก่อนฉันลืมเธอ เป็นหนังรักโรแมนติกดราม่าที่ทำงานกับเราสุด ๆ ทั้งในแง่ของความน่ารักจนยิ้มตาม และในแง่ของความเศร้าจนน้ำตาซึม หนังกลมกล่อมมากในแต่ละห้วงอารมณ์ มันซึมซับมาผ่านคนดูได้อย่างพอดี