Foxcatcher (Bennette Miller / USA / 2014) ไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรมากมายกับการแสดงของ Steve Carell สาเหตุก็คงมาจากตัวละครที่นิ่งอยู่แต่ท่าทีเดียว และแน่นอนว่าไกลตัวเรามากจนสัมผัสไม่ถึงเสน่ห์ให้เข้าหา แต่ก็น่าชื่นชมทั้ง Steve Carell เอง Bennett Miller ผู้กำกับที่พยายามในการปั้นจากหน้ามือเป็นตัวละครหลังส้นเท้าได้เนี้ยบขนาดนี้ จนบางทีดูเนี้ยบเกินไปจนกลายเป็นจุดสนุกในการดูหนังเรียบนิ่งเรื่องนี้สำหรับเรา เราบันเทิงกับการจับจ้องทุกกิริยาบทของตัวละครตัวนี้มากๆ รวมถึง Channing Tatum และ Mark Ruffalo ที่ต่างคนต่างงัดข้อกันและกันตลอดเวลาที่อยู่ร่วมเฟรมกันบนจอ เวลามีแค่ Steve Carell กับ Channing Tatum นี่เกร็งไปกับท่าทีท่าทางตัวละครเลย ต้องรอ Mark Ruffalo ออกมาผ่อนคลาย Vanessa Redgrave ที่เล่นเป็นแม่ก็พลังงานสูงส่งมากๆ ไม่แพ้กัน เราชอบส่วนของบทมากที่สุดในองค์ประกอบทั้งหมด ด้วยความที่รู้สึกว่ามันเล่าไม่เยอะ Execution น้อยๆ แต่มีพลังดีน่ะ มันคุกรุ่นด้วยความรู้สึกกดดันอัดอั้นจากการดูถูกและการดิ้นรนตลอดเวลา และถึงเราจะไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรกับการกำกับในแต่ละฉากแต่ละตอน แต่การเลือกที่จะกำกับแบบนี้ให้เรื่องดำเนินไปแบบนี้ได้ก็ถือว่าแม่นมากๆ ในการควบคุมความไม่ปกติให้ซ่อนอยู่บนความที่มันดูปกตินิ่งเงียบของอารมณ์ที่ค่อยๆ คืบคลานจนปล่อยออกมาทีละฉาดใหญ่ๆ จากความคุ้มคลั่งภายในใจและหัวสมองตัวละคร ก่อนที่จะระเบิดออกมาเหมือนเหตุการณ์อาชญากรรมข้างถนนที่เกิดขึ้นได้ง่ายๆ เมื่อไหร่ก็ได้โดยไม่มีใครไม่คาดคิด ปล.Sienna Miller นี่เล่นหนังสร้างจากเรื่องจริงชิงออสการ์สองเรื่อง ผัวตายทั้งสองเรื่อง ฮ่าๆๆๆ ตลกดี
