Kim Ji-young: Born 1982 (Kim Do-young | South Korea | 2019)
“..คุณผู้หญิงทั้งหลายไม่ต้องกลัวว่าไปดูแล้วจะได้แต่สงสารนางเอกที่ต้องเผชิญชีวิตแบบนี้ เพราะมีอย่างหนึ่งที่พวกคุณต้องอิจฉาเธอ คือชีวิตของเธอที่มีผัวเป็น กง ยู ที่รักและดูแลเธอดีมากๆ ทุกแววตาที่ กง ยู มองเมียคือความรักความห่วงใย คือความสุขระคนความเศร้าที่อยากช่วยแบ่งปันและบรรเทา และสายตาเว้าวอนในฉากอยากปั๊มลูกตอนเช้าหลังตื่นนอนช่างชวนกรี๊ดกร๊าดกันซะเหลือเกิน..”
หนังดัดแปลงมาจากนิยายขายดีของเกาหลี เรื่องราวของคุณแม่ลูกหนึ่งที่ใช้ชีวิตในสังคมที่ยังมีการกดทับผู้หญิงอย่างเกาหลีใต้ หนังย้อนเล่าให้เราเห็นภาพชีวิตของเธอตั้งแต่วัยเด็ก จากชีวิตในครอบครัวที่พ่อให้ความสำคัญกับลูกชายมากกว่าลูกสาว ไปจนถึงชีวิตแม่บ้านที่ต้องอยู่บ้านเลี้ยงลูกทั้งที่เธอก่อนหน้านี้เรียนจบการศึกษาดีและทำงานเก่ง แต่ความเป็นแม่ก็ทำให้มีคนตัดสินเธอว่าต้องทำ ‘หน้าที่’ อยู่แต่บ้านเลี้ยงลูก หนำซ้ำยังเริ่มมีอาการป่วยคล้ายๆ เป็นโรคหลายบุคลิกในบางเวลาอีก
หนังให้เห็นชีวิตผู้หญิงในสังคมเกาหลีที่โดนกดทับทางสังคม ทั้งในระดับสังคมการทำงาน ชีวิตในพื้นที่สาธารณะ และภายในครอบครัว ถึงหลายครั้งมันจะตรงไปตรงมาไปนิดในการบอกเล่าทัศนคติจนบางจังหวะมันทื่อไปหน่อย แต่หนังก็หนักแน่นในการที่จะผลักประเด็นให้เราคล้อยตามและรู้สึกไปด้วยได้เรื่อยๆ
ผู้กำกับ Kim Do-young ผันตัวจากนักแสดงมากำกับหนัง เธอเลือกรูปแบบการเล่าที่สลับเรียงลำดับเหตุการณ์อดีตปัจจุบันได้น่าสนใจดีแต่ยังรู้สึกว่าลำดับการเล่าเรื่องยังไม่สมดุลเท่าไหร่ การตัดสลับเหตุการณ์ปัจจุบันและอดีตในบางครั้งขาดจุดเชื่อมต่อระหว่างฉากให้ตามเรื่องราวให้ไหลลื่นได้ และก็ต้องสารภาพว่ามีช่วงที่แอบหลับไปเหมือนกัน (อยากดูอีกสักรอบอาจชอบมากกว่านี้ก็ได้)
แต่เสน่ห์อย่างหนึ่งของหนังที่ทำให้น่าติดตามมากขึ้นคือความลึกลับที่มาพร้อมกับอาการป่วยของนางเอก ที่นอกจากจะเป็นตัวส่งผ่านความรู้สึกอัดอั้นของนางเอกกลายๆ แล้ว หลายครั้งก็ยังรู้สึกถึงกลิ่นหนังลึกลับผีๆ หน่อยๆ โดยที่หนังไม่ต้องพยายามสร้างบรรยากาศอะไรเลย และอาจด้วยความที่ผู้กำกับเป็นนักแสดงมาก่อนจึงทำให้ละเมียดกับการกำกับการแสดงมาก ทำให้นักแสดงคือเสนห์อีกอย่างหนึ่งที่ดึงดูดเราได้ชัดเจนตั้งแต่ภาพโปสเตอร์หนัง
แค่ไปนั่งดูนักแสดงก็คุ้มค่ามากแล้วนะ ทั้งนางเอก Jung Yoo-mi ที่โหหหหหหหห สวยน่ารักมองเพลินมากกกกกกกกกกกก และ Gong Yoo ที่แม่งเอ๊ยยยยยย แม้แต่ในลุคปุถุชนคนธรรมดายังหล่อเท่ขนาดนี้ แถมฝีมือการแสดงทั้งสองคนยังดีงามมากๆ และนักแสดงสมทบอื่นๆ โดยเฉพาะ Kim Mi-kyung ที่เล่นเป็นแม่นางเอก ในฉากที่มาหานางเอกที่บ้านนี่ใครไม่น้ำตาคลอเบ้าตามคือต้องใจแข็งมากๆ ทุกคนที่ว่ามาคือเล่นดีจนเชื่อหมดจดในความรักระหว่างแม่กับลูก และระหว่างผัวกับเมียจริงๆ
สาวๆ หรือแม่ๆ คนไหนไปดูน่าจะอินหนังได้ไม่ยาก และคุณผู้หญิงทั้งหลายไม่ต้องกลัวว่าไปดูแล้วจะได้แต่สงสารนางเอกที่ต้องเผชิญชีวิตแบบนี้ เพราะมีอย่างหนึ่งที่พวกคุณต้องอิจฉาเธอ คือชีวิตของเธอที่มีผัวเป็น กง ยู ที่รักและดูแลเธอดีมากๆ ทุกแววตาที่ กง ยู มองเมียคือความรักความห่วงใย คือความสุขระคนความเศร้าที่อยากช่วยแบ่งปันและบรรเทา และสายตาเว้าวอนในฉากอยากปั๊มลูกตอนเช้าหลังตื่นนอนช่างชวนกรี๊ดกร๊าดกันซะเหลือเกิน ในแบบที่ผู้หญิงเห็นแล้วอาจจะอยากเป็น จอง ยูมิน ในหนังและยอมเลี้ยงลูกให้เขาไปตลอดชีวิต
และ กง ยู ในเรื่องนี้คือไอดอลของฝ่ายชายที่อยากจะดูแลผู้หญิงแบบ จอง ยูมิน หรือ คิม จียอง ในหนังไปตลอดชีวิตเช่นกัน
สรุปคือ Kim Ji-young: Born 1982 เป็นหนังที่ “ควรดู”
—– —– —– —– —– —–
Kim Ji-young: Born 1982 (2019)
ควบคุมการสร้าง: Mo Il-Young, Kwak Hee-Jin, Park Ji-Young
กำกับ: Kim Do-young
เขียนบท: Yoo Young-ah | ดัดแปลงจากนิยายเรื่อง Kim Ji-young, Born 1982 โดย Jo Nam-joo
กำกับภาพ: Lee Sung-Jae
นักแสดง: Jung Yoo-min, Gong Yoo, Kim Mi-kyung, Gong Min-jung, Kim Sung-cheol, Lee Eol, Lee Bong-Ryun, Park Sung-yeon
ภาษา: เกาหลีใต้
ประเทศ: เกาหลีใต้ (2019)
ความยาว: 120 นาที