แดนนี่ มัลดูน (John Candy) ตำรวจหนุ่มใหญ่ที่อยู่กับแม่ที่ชื่อโรส (Maureen O’Hara) มานาน แน่นอนครับว่าเขาไม่มีแฟน เพราะวันๆ เอาแต่ห่วงแม่และแม่ของเขาเองก็เข้ากับใครไม่ได้ง่ายๆ ด้วย ชีวิตเขาเลยมีแต่แม่มาหลายสิบปีครับ
แล้ววันหนึ่งเขาได้พบกับเทเรซ่า (Ally Sheedy) สาวแต่งหน้าศพที่เขาปิ๊งตั้งแต่แรกเจอ เขาเลยพยายามสานความสัมพันธ์ครับ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยเพราะแม่ของเขาก็ไม่เห็นด้วยอย่างแรง
จุดเด่นของหนังยกให้การแสดงน่ารักๆ ของ Candy ที่ดูแล้วเชื่อแบบเต็มๆ ครับว่าเขาคือหนุ่มนิสัยดีที่อ่อนโยน สุภาพ และน่ารัก เขาถือเป็นพลังสำคัญที่ทำให้หนังน่าดูไปจนจบเลยล่ะ
ในขณะที่บทแม่และเทเรซ่านั้น จริงๆ นักแสดงก็เล่นได้ดีครับ แต่ยอมรับแบบตรงๆ ว่าบางทีก็อดหงุดหงิดกับพฤติกรรมของพวกเธอไม่ได้ อย่างคุณแม่โรสก็เรื่องเยอะจริงๆ บงการลูกแบบสุดๆ จริงๆ หรือเทเรซ่าเองจริงๆ ตอนแรกก็ดูไม่มีอะไรครับ แต่บทเธอจะเยอะก็เยอะไม่แพ้คุณแม่โรสเหมือนกัน
คิดแบบขำๆ ก็คือ เขาว่ากันว่าผู้ชายมักจะเลือกผู้หญิงที่เหมือนแม่ตนเองมาเป็นคู่ครอง หากดูจากหนังเรื่องนี้ก็จัดว่าจริงครับ (555)
แต่หากมองอีกแง่หนึ่ง ก็คือมองในแง่บทหนังครับ เรื่องนี้เขียนบทและกำกับโดย Chris Columbus ก็ทำให้มองได้ครับว่าบทถูกผูกขึ้นมาแบบง่ายๆ ไม่ได้ซับซ้อนหรือเน้นความสมจริงอะไร เพราะพล็อตหลักว่าด้วย แม่ที่หวงลูก+ลูกที่ห่วงแม่ (แต่ก็อยากได้แฟนด้วย)+ผู้หญิงที่ต้องการผู้ชายแมนๆ มาดูแลเธอ บทตัวละครมันเลยอาจจะชัดๆ ง่ายๆ และสุดโต่งอยู่บ้าง ดังนั้นพอมองในมุมนี้ก็เลยพอจะเข้าใจน่ะครับ ว่าหากตัวละครคุณแม่โรสกับเทเรซ่าจะดูไร้เหตุผลไปบ้างในบางวาระ ก็เป็นไปตามบทที่ถูกเขียนขึ้นเพื่อเปิดโอกาสให้แดนนี่ได้แสดงความดีในตัวเขาออกมา
สำหรับตัวหนังก็จัดว่าเรื่อยๆ ครับ มีความน่ารักผสมโรแมนติก แต่ก็ไม่ได้หวานจ๋าหรือประทับใจอะไร และผมเชื่อว่าคนไทยเวลาดูหนังเรื่องนี้บางส่วนอาจรู้สึกไม่โอเคกับการตัดสินใจของแดนนี่ เพราะบ้านเราให้ความสำคัญเรื่องอาวุโสหรือการดูแลพ่อแม่ไปจนแก่เฒ่า แต่สำหรับฝั่งตะวันตกแล้ว การแยกกันอยู่กับพ่อแม่และหาทางออกมาใช้ชีวิตเอง หรือการให้พ่อแม่ไปพักที่บ้านคนชรามันไม่ใช่เรื่องที่ดูแย่อะไร อันนี้ก็ถือเป็นความต่างทางวัฒนธรรมครับ
เอาเป็นว่าหนังดูได้เรื่อยๆ ครับ เพลินดี โดยส่วนตัวผมชอบฉากที่แดนนี่กับแม่และเพื่อนของแม่ไปเคารพศพคนๆ หนึ่ง ที่พวกเขาผูกพัน พอมีคนถามขึ้นว่าผู้ตายไม่มีใครเลยหรือ เพื่อนผู้ตายก็บอกว่า พ่อแม่เขาตายหมด เขาไม่มีลูกเมีย เขามีแต่พวกเรานี่แหละ มันก็เป็นวาระสะท้อนบางมุมของชีวิตคนโสดเหมือนกันนะครับ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่ว่าเราจะเลือกชีวิตแบบโสดหรือแบบมีคู่ครอง มันก็มีจุดดีจุดเสียด้วยกันทั้งนั้น… คนก็แบบนี้แหละครับ ไม่สมบูรณ์ไปทุกอย่างหรอก
ถือเป็นหนังอีกเรื่องที่ดูได้แบบเพลินๆ ครับ
สองดาวครับ
(6/10)
