SPENCER – รักร้าว ไดอาน่า
— 8.4/10 —
พาไปสัมผัสหัวจิตหัวใจของไดอาน่า
ขมขื่น อัดอั้น ทรมาณ เจ็บปวด
Spencer เป็นหนังที่ถ่ายทอดเรื่องราวจริงของเจ้าหญิงไดอาน่า ไม่ใช่ตั้งแต่เกิดจนเธอเสียชีวิต แต่หนังเลือกบอกเล่าในช่วงเวลาสั้น ๆ ในช่วงเทศกาลวันคริสต์มาสเพียง 3 วันเท่านั้น และใน 3 วันนั้นแหละเราจะได้รับรู้ว่าเธอต้องทนทุกข์ทรมาณขมขื่นอัดอั้นและเจ็บปวดแค่ไหนกับชีวิตที่เธอกำลังเผชิญอยู่ ทั้งกับชีวิตรักของเธอกับเจ้าชายชาร์ลส์ และชีวิตในวังที่เธอโดนกดดัน คาดหวังจากทุกคน โดนตามถ่ายชีวิตตลอดเวลา ไม่มีความส่วนตัวอีกต่อไป และตลอดเกือบ 2 ชั่วโมงหนังถ่ายทอดเรื่องราวเหล่านี้ออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม
นี่ไม่ใช่หนังชีวประวัติสร้างความบันเทิง คลายเครียด พาไปให้ตกหลุมรักเจ้าหญิงไดอาน่าแต่อย่างใด อย่างที่บอกไปว่ามันคือหนังที่ถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกของเจ้าหญิงไดอาน่าที่ต้องเผชิญจริง ๆ มันจึงดูจริง เจ็บปวด น่าเห็นอกเห็นใจ ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องชื่นชมการแสดงอันไร้ที่ติของ Kristen Stewart ที่แบกหนังไว้ทั้งเรื่องจริง ๆ ทั้งหน้าตาที่สวยสดงดงาม ทุกชุดที่แต่งสง่างามมาก สวยสะกดมากมาย รวมถึงการแสดงทุกอย่าง ทุกการย่างกราย ทุกคำพูด เอาอยู่หมด ลืมภาพการแสดงในแฟรนไชส์ Twilight ไปได้เลย (เราไม่ชอบการแสดงของเธอใน Twilight ด้วยซ้ำ) แต่ในเรื่องนี้เธอแสดงได้ไร้ที่ติจริง ๆ
นี่ไม่ใช่หนังที่ดูสนุกเลย เพราะมันไม่สนุกจริง ๆ ดำเนินเรื่องช้า และเพราะความที่หนังมันนำเสนอแบบนั้นมันจึงค่อนข้างยืดและน่าเบื่อ อาจเพราะด้วยการถ่ายทอดอารมณ์ของนักแสดงด้วยแล้วนั้นมันยิ่งทำให้เรารู้สึกอึดอัดตามด้วย
หนังมีดนตรีประกอบที่บีบคั้นช่วยส่งอารมณ์ซีนต่าง ๆ มาถึงคนดูได้เป็นอย่างดี เป็นองค์ประกอบที่ลงตัวกับทั้งหมดทั้งมวลที่ปรากฏบนจอได้อย่างยอดเยี่ยม
สรุปแล้ว Spencer ไม่ใช่หนังสนุก ไม่มีจังหวะการเล่าที่ตื่นเต้น แต่ดี มันเน้นถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกของเจ้าหญิงไดอาน่าที่อัดอั้น เจ็บปวด ที่เธอต้องเผชิญในช่วงเวลาหนึ่งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้