The Unbearable Weight of Massive Talent – ข้านี่แหละ นิค “ฟักกลิ้ง” เคจ
— 7/10 —
หนังจิกกัด ล้อเลียนและแกงตัวเองของ Nic Cage
ที่มี Pedro Pascal แสดงได้ยอดเยี่ยมไม่แพ้กัน
แต่น่าเสียดายนอกจากแก่นของตัวเอง เคมีที่เข้ากันของทั้งคู่
ก็ไม่เหลืออะไรน่าสนใจและจดจำอีกเลย
น่าจะมีคอหนังในบ้านเราจำนวนไม่น้อยที่รอคอยการมาของเรื่องนี้ และยิ่งได้เห็นเรื่องราวกับกระแสวิจารณ์จากต่างประเทศก็เกิดความอยากดูมากเป็นพิเศษ (และเราก็เป็นหนึ่งในนั้น) กับเนื้อหาจิกกัดชีวิตตนเองของ Nicolas Cage เรื่องราวของนักแสดงผู้ตกอับ เป็นหนี้ ไม่มีผู้จัดอยากเอาเขาไปแสดงหนัง จนมีข้อเสนอจากแฟนคลับตัวยงด้วยค่าจ้างที่สูงลิ่วให้เขาไปปรากฏตัวในงานวันเกิด ทำให้ Cage ไม่มีทางเลือกนอกจากยอมรับข้อเสนอนี้ แต่เรื่องกลับตาลปัตรเมื่อ CIA ได้ติดต่อ Cage บอกให้เป็นสายให้ที เพราะเจ้าภาพวันเกิดคือเจ้าพ่ออาชญากรรมที่จับตัวลูกสาวของประธานาธิบดีไป
หนังเปิดเรื่องได้น่าสนใจตั้งแต่องค์แรกของหนัง กับการที่เห็น Cage เล่นบทบาทสมมุติในการแสดงเป็นตัวเองอีกที มีการจิกกัดและล้อเลียนตัวเอง พร้อมปูปัญหาต่าง ๆ นานา ทั้งเรื่องการเงิน เรื่องภรรยา และลูกสาว จนกระทั่งก้าวสู่องค์สองที่ได้มาเผชิญกับ Javi ที่แสดงโดย Pedro Pascal ก็ยิ่งทวีความบันเทิงยิ่งขึ้นไปอีก ทั้งการได้เห็นความบ้า ๆ บอ ๆ ของ Cage และการแสดงอันยอดเยี่ยมของ Pascal ที่เคมีของทั้งสองเข้ากันอย่างเหลือเชื่อ ดูแล้วเชื่อมิตรภาพของทั้งสองจริง ๆ แถมมันยังสร้างความผูกพันให้กับคนดูอย่างคาดไม่ถึง ซึ่งในพาร์ทนี้เรียกได้ว่าเรียกทั้งรอยยิ้ม เสียงหัวเราะได้เป็นอย่างดี แต่ส่วนที่ดีที่สุดมันก็จบลงเพียงพาร์ทนี้อย่างน่าเสียดาย
เพราะพอมาองค์สุดท้ายของหนังคุณภาพกลับตกลงมาอย่างน่าใจหาย กับความพยายามหาทางลงง่าย ๆ พยายามขายแอ็คชันที่ไม่จำเป็นเลยสักนิด ซึ่งจริง ๆ หนังมีการจิกกัดเรื่องนี้ในบทสนทนาของตัวละครด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าจงใจกัดตัวเองหรือว่าจงใจกัดทางค่ายที่อยากให้ยัดความเป็นแอ็คชันเข้ามา แต่ถึงกระนั้นผลที่ออกมาก็ย่ำแย่จริง ๆ จนเกือบทำลายความดีงามเรื่องราวที่ผ่านมา ปัญหาความสัมพันธ์ทุกอย่างถูกคลี่คลายลงอย่างง่ายดาย จริง ๆ ถ้าหนังพยายามขยี้ประเด็นความเป็นดาราตกอับที่ต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดในปัจจุบันก็คงจะดีกว่านี้ พอมันมาแบบนี้ทุกอย่างมันเลยดูครึ่ง ๆ กลาง ๆ ไปไม่สุดเลย
สรุปแล้ว ต้องบอกว่า The Unbearable Weight of Massive Talent – ข้านี่แหละ นิค “ฟักกลิ้ง” เคจ เป็นหนังที่ดูสนุก ตลก ยิ้ม หัวเราะได้เป็นระยะ จุดขายคือตัว Nicolas Cage นั่นแหละ กับการจิกกัด ล้อเลียน และความเล่นใหญ่ใส่เต็มของเฮียแก ที่ดูจะล้น ๆ แต่ก็เข้ากับบริบทหนังได้ดี รวมถึงการแสดงของ Pedro Pascal ที่แสดงได้โคตรดีไม่แพ้กัน ยิ่งทั้งสองคนเข้าซีนร่วมกันคือดีงามทุกแง่เลย แต่น่าเสียดายที่คามดีงามมันมีเท่าที่กล่าว เพราะนอกเหนือจากนั้นก็…น่าเสียดายจริง ๆ นั่นแหละ