WALL-E หุ่นจิ๋วหัวใจเกินร้อย
Wall-E จัดเป็นอีกหนึ่งหนังนำเสนอโลกอนาคตในแบบ ‘dystopia’ (ความหมายตรงข้ามกับ ‘utopia’ ซึ่งเป็นโลกในอุดมคติ) กล่าวคือโลกอนาคตที่สภาพเลวร้าย อยู่อย่างลำบาก, ถูกบังคับกดขี่, ขาดแคลนอาหาร อะไรต่าง ๆ เหล่านี้ล้วนแต่เป็น ‘dystopia’ ครับ
Wall-E HD เลือกนำเสนอภาพโลก ‘dystopia’ ที่เสื่อมโทรมจาก ‘ขยะ’ จำนวนมหาศาลจนมนุษย์ไม่สามารถอาศัยอยู่ได้ ยังคงมีซากอารยธรรมว่าครั้งหนึ่งเคยมีมนุษย์อาศัยอยู่ให้เห็นประปราย เป็นโลกที่ไม่มีมนุษย์อาศัยอยู่ (นิยามได้ว่าเป็น post-apocalyptic) สิ่งมีชีวิตสิ่งเดียวที่เราจะได้เห็นในหนังก็คือ ‘แมลงสาบ’ ซึ่งเป็นตลกร้ายเพราะเขาเคยศึกษากันว่า แมลงสาบมีวิวัฒนาการและปรับตัวให้สามารถอยู่รอดได้ในทุกภาวะวิกฤติ
Wall-E หยิบประเด็นหนัก ๆ แบบนี้มาทำเป็นอนิเมชั่นสำหรับเด็ก!! ด้วยตัวละครหุ่นยนต์ซื่อ ๆ นำเสนอโลกที่เสื่อมโทรมจากการทำลายธรรมชาติด้วยน้ำมือ ‘มนุษย์’ แล้วใส่ธีมการ ‘ฟื้นฟูโลก’ ซึ่งผมต้องกราบคนเขียนบทเลยครับว่า ไอเดียสร้างสรรค์มาก ๆ
‘วอลล์-อี’ หุ่นยนต์เก็บขยะตัวสุดท้ายของโลก มันยังคงทำงานเก็บขยะทุกวันพร้อมกับสะสมขยะที่มีค่าในสายตาของ ‘วอลล์-อี’ ทุกวันมันต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวมี ‘แมลงสาบ’ เป็นเพื่อนตัวเดียวที่พอจะช่วยให้พอมีชีวิตชีวา สิ่งจรรโลงใจของ ‘วอลล์-อี’ ก็คือการนั่งฟังเพลงรักดูฉากเต้นรำคู่ตอกย้ำความอ้างว้างของตัวเอง มันได้แต่หวังสักวันจะได้กุมมือใครด้วยความรักแบบในละครเพลง Hello, Dolly