[เปิด Netflix มารีวิว] Apollo 10½: จดหมายรักสู่วัยเยาว์ แด่อวกาศที่เราแหงนหน้ามอง

[เปิด Netflix มารีวิว] Apollo 10½:  จดหมายรักสู่วัยเยาว์ แด่อวกาศที่เราแหงนหน้ามอง

ผลงานเรื่องล่าสุดของริชาร์ด ลินเคลเตอร์ ผู้กำกับหนังสไตล์ Coming-Of Age ที่มีลูกล่อลูกชนไม่ธรรมดา หากใครเคยประทับกับหนังดราม่าหวนคืนชีวิตวัยเยาว์อย่าง Boyhood แล้ว Apollo 10½: A Space Age Childhood จะทำให้คุณได้สัมผัสห้วงยุค 60s และความก้าวหน้าทางอวกาศของอเมริกา

Apollo 10½: A Space Age Childhood บอกเล่าชีวิตเด็กชายวัยสิบขวบอย่างแสตน (ไมโล คอย) กับครอบครัวของเขาที่ตั้งหลักปักฐานอยู่ในเมืองฮิวสตัน รัฐเท็กซัส ประเทศอเมริกา พ่อของสแตนทำงานอยู่ในองค์กรอวกาศนาซ่า ซึ่งในห้วงเวลานั้นเทคโนโลยีการบินขึ้นสู่อวกาศเป็นเรื่องที่ชาติอย่างอเมริกาพยายามแข่งขันกับรัสเซียอย่างหนักหน่วง

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากองค์การนาซ่าตัดสินใจนำตัวแสตนเข้ามาทำภารกิจลับที่มีชื่อว่าอะพอลโล 10½ ก่อนที่นักบินอวกาศอย่างนีล อาร์มสตรองจะบินขึ้นไปบนดวงจันทร์จริงๆ แน่นอนว่ามันอาจจะเป็นจินตนาการของแสตนที่เอาตัวเองเข้าไปสวมทับกับช่วงเวลาก่อนเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ ได้อย่างงดงาม

แม้ชื่อหนังอาจจะดูเป็นหนังตะลุยอวกาศทำภารกิจนอกโลก แต่จริงๆแล้ว Apollo 10½: A Space Age Childhood คือการพาคนดูกลับไปสำรวจช่วงเวลาในปี 1960s ว่าเด็กๆในช่วงเวลานั้นมีกิจกรรมอะไรในชีวิตบ้าง อาทิการปั่นจักรยานเล่นสนุกตามท้องถนน หรือแม้กระทั่งสนุกกับการปั่นตามรถที่ฉีดควันกำจัดแมลง (โดยที่พวกเขามารู้เอาตอนหลังว่าควันเหล่านั้นเป็นอันตราย) ความสนุกในการไปกดน้ำอัดลมจากตู้ขายเครื่องดื่มอัตโนมัติ (ยุคนี้ก็คงฮิตแบบเดียวกับสั่งกาแฟ TAO BIN) การนั่งรถกระบะแบบฮาเฮกับเพื่อนๆ โทรทัศน์จอขาวดำที่ต้องอาศัยการรับภาพจากเสาอากาศ ช่วงเวลาดูละครหลังข่าวกับครอบครัว โดยที่พี่สาวจะดูรายการนึง ส่วนน้องชายก็จะดูอีกรายการ จึงเกิดปรากฏการณ์แย่งจอทีวีกัน และท้ายที่สุดคือการนอนหลับกันคาโทรทัศน์จนสถานียุติการออกอากาศ และพ่อแม่ต้องอุ้มลูกกลับไปยังเตียงนอน

เทคนิคโรโตสโคป (แอนิเมชั่นที่นักสร้างแอนิเมชั่นวาดตามภาพต้นฉบับฟิล์มต่อเฟรมเพื่อใช้ในฉากสมจริง และใช้นักแสดงจริงมาแสดงฉากนั้นๆก่อนที่จะวาดแอนิเมชั่นซ้อนทับเข้าไปอีกทีหนึ่ง) ที่ผู้กำกับริชาร์ด ลินเคลเตอร์ เลือกใช้จริงๆแล้วเขาเคยใช้เทคนิคนี้ใน A Scanner Darkly (2006) มาแล้วครั้งหนึ่งซึ่งจะว่าไปเทคนิคนี้สอดรับกับเนื้อหาและเรื่องราวที่เกิดขึ้นในเรื่อง อันว่าด้วยภาพฝันกึ่งจริง ที่เหมือนการแทนภาพตัวละคร (สแตน) ให้เข้าไปอยู่ในประวัติศาสตร์ครั้งสำคัญของมวลมนุษยชาติ และกลายเป็นความทรงจำในวัยเด็กที่ติดตรึงไว้ในใจ

เชื่อได้ว่าถ้าใครอยากหวนกลับไปนึกถึงห้วงเวลาในวัยเยาว์ที่มีความสุข หนังอย่าง Apollo 10½: A Space Age Childhood จะทำให้คุณยิ้มได้ไม่หุบกันเลยทีเดียวครับ