TRIANGLE OF SADNESS – มันยอร์ชมาก
— 7.2/10 —
มหกรรมจิกกัดชนชั้น สังคม เพศ ฐานะ
หนังตลกร้ายที่บ้าบอคอแตกใช่เล่น
นี่คือผลงานการกำกับและเขียนบทของ Ruben Östlund ที่ส่งให้ตัวหนังคว้ารางวัลปาล์มทองคำ จากเทศกาลหนังเมืองคานส์ โดยก่อนหน้านี้เจ้าตัวก็เคยคว้ารางวัลนี้มาแล้วเช่นกันจากเรื่อง The Square (2014)
Triagle of Sadness – มันยอร์ชมาก บอกเล่าเรื่องราวของกลุ่มไฮโซ นายแบบ นางแบบ เศรษฐี เจ้าของธุรกิจ ที่ได้มาออกทริปขึ้นเรือยอร์ชสุดหรู ที่ทุกอย่างกลับตาลปัตรไม่เป็นอย่างที่คิด
หากใครเคยติดตามผลงานของผู้กำกับคนนี้ คงจะพอเข้าใจว่าตัวหนังจะออกมาแนวไหน ส่วนตัวผู้เขียนก็ไม่เคยดูผลงานของผู้กำกับคนนี้มาก่อนเลย แต่ก็พอจะเดาได้จากตัวอย่างว่านี่ไม่ใช่หนังธรรมดา ๆ แน่นอน มันต้องเป็นเรื่องตลกร้าย ที่แฝงด้วยประเด็นทางสังคม ซึ่งมันก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ และต้องบอกเลยว่ามันไม่ได้เข้าใจยากแต่อย่างใด
หนังถูกแบ่งเป็น 3 องค์อย่างชัดเจน ที่ในระหว่างดำเนินเรื่อง ตัวหนังจะจิกกัดตั้งแต่ประเด็นแฟชั่น เรื่องเพศ สังคม ชนชั้น ฐานะ ความรวยความจน ทุนนิยม การปกครอง ที่ไม่ต้องตีความอะไรเท่าไหร่เลย จิกกัดกันอย่างตรงไปตรงมา และเรียกเสียงฮาได้อย่างดี บางฉากนี่ขยี้ซะบ้าบอคอแตกสุด ๆ มีหลายฉากที่เราชอบมาก ไม่ว่าจะเป็นฉากต้นเรื่องกับการมาคัดตัวนายแบบ, ฉากเถียงกันเรื่องใครจ่ายค่าอาหาร, ฉากคนสองขั้วมาพ่นคำคมแนวคิดของตัวเอง, ฉากสุดวายป่วงคืนพายุ หรือการสลับขั้วอำนาจในองค์ 3 แต่ก็ยอมรับว่าไหนบางทีตัวหนังก็มีความเอื่อย อาจเพราะก็ไม่ใช่ทุกฉากที่เราจะเข้าใจด้วย จริง ๆ หนังก็เป็นแนวสนทนาพาไปเสียส่วนมากอยู่แล้ว
ทางด้านนักแสดงแต่ละคนมีคาแรคเตอร์ที่ชัดเจน และรับผิดชอบบทบาทของตัวเองกันได้เป็นอย่างดี ถึงแม้จะมีบางตัวละครเสียดายที่ออกมาไม่มากก็ตาม แต่มีคาแรคเตอร์เด่น ๆ ที่ขโมยซีนคือ Dolly De Leon กับตัวละครแม่บ้านอันน่าจดจำ
สรุปแล้ว Triagle of Sadness – มันยอร์ชมาก เป็นหนังที่จิกกัดหลายด้านที่เข้าถึงง่าย เข้าใจง่าย แน่นอนคุณอาจไม่ได้เข้าใจทั้งหมด แต่มันเรียกเสียงหัวเราะได้ดีเลยทีเดียว หากใครไม่เคยลิ้มลองผลงานของ Ruben Östlund นี่ถือเป็นเรื่องที่น่าลอง และอาจจะพาให้คุณตามไปเก็บผลงานอื่นของเขาด้วยก็เป็นได้